نکروز چربی چیست و چگونه درمان می شود ؟

نکروز چربی مرگ بافتی است که معمولاً با از دست دادن جریان خون همراه است. این اتفاق می تواند در اثر تروما یا به عنوان یک عارضه جراحی رخ دهد. نکروز می تواند باعث ایجاد توده های سخت در زیر پوست شما شود که شبیه تومور هستند. با این وجود، بی ضرر است و معمولاً خود به خود از بین می رود.

نکروز در بافت زمانی رخ می دهد که ضربه‌های شدیدی به ناحیه وارد شده باشد یا شاید در جراحی آسیب دیده باشد. نکروز یک فرآیند آهسته و تاخیری با چند مرحله است.

هنگامی که سلول های بافت چربی شروع به مردن می کنند، ممکن است متوجه تغییراتی در بافت یا ظاهر پوست خود در آن ناحیه شوید. ممکن است یک توده یا یک گره سفت را در زیر پوست خود احساس کنید، یا ممکن است ناحیه قرمز، ضخیم یا کبود به نظر برسد. این حالت معمولا طبیعی و مورد انتظار و موقتی است. بافت شما در نهایت خود را ترمیم می کند.

نکروز چربی چه کسانی را تحت تاثیر قرار می دهد؟

نکروز می تواند هر فردی را که آسیبی به بافت خود وارد می کند، تحت تاثیر قرار دهد.

معمولاً  نکروز این موارد را تحت تأثیر قرار می دهد:

• افرادی که سینه دارند. نکروز چربی بیشتر بر بافت سینه تأثیر می گذارد و اگر بافت سینه شما بیشتر باشد احتمال آن بیشتر است.
• افرادی که عمل جراحی سینه انجام داده اند، به خصوص در مورد پیوند چربی.
• افرادی که برای سرطان تحت پرتودرمانی قرار گرفته اند.
• افراد بالای 50 سال.
• افرادی که پانکراتیت حاد شدید داشته اند.
• نوزادانی که در شرایط آسیب زا به دنیا می آیند.

نکروز در کجا رخ می دهد؟

این حالت می تواند در هر ناحیه ای از بافت چربی که آسیب دیده است رخ دهد اما بیشتر در بافت پستان رخ می دهد. سینه ها اغلب بزرگ ترین و در معرض ترین مجموعه بافت چربی بدن شما هستند، بنابراین به راحتی تحت تاثیر ضربه قرار می گیرند، مانند کمربند ایمنی در تصادف رانندگی.

سینه ها همچنین زمانی که در معرض درمان های سرطان مانند بیوپسی، پرتودرمانی و جراحی هستند، تحت تأثیر قرار می گیرند.

نکروز چربی همچنین می تواند در سایر نواحی چرب مانند شکم، باسن و ران شما در نتیجه اقدامات پزشکی یا زیبایی رخ دهد.

روش های انتقال چربی، مانند لیفت باسن برزیلی (BBL) که چربی را از یک ناحیه گرفته و به ناحیه دیگر منتقل می کند، ممکن است در طول مسیر به چربی پیوند زده شده آسیب برساند و باعث نکروز و شکست بافت پیوند شده شود.

پانکراتیت حاد نیز گاهی اوقات می تواند باعث نکروز چربی در بافت چربی اطراف پانکراس شما شود. هنگامی که آنزیم های خورنده پانکراس به بدن شما نشت می کنند، می توانند بافت های اطراف را ملتهب و تحریک کنند. نکروز چربی لوزالمعده معمولاً ناحیه شکم شما را تحت تأثیر قرار می دهد، اما گاهی اوقات، می تواند به لایه چربی زیر پوست  نفوذ کند و در سراسر بدن پخش شود (پانیکولیت).

علائم نکروز چربی چیست؟

ممکن است با مشاهده یا احساس تغییرات در بافت چربی خود و گاهی اوقات پوست روی آن متوجه نکروز چربی شوید. این تغییرات می تواند با توجه به مکان و شدت آسیب متفاوت باشد. گاهی ممکن است ماه ها یا سال ها پس از آسیب اولیه متوجه آن شوید.

نکروز چربی به چه صورت است؟

ممکن است توده یا برآمدگی زیر پوست خود مشاهده کنید. اگر مقدار زیادی از چربی زیر پوست شما از بین رفته باشد، ممکن است باعث افتادگی و فرورفتگی در سینه شود.

نکروز همچنین ممکن است باعث فرورفتن نوک پستان شما شود. هنگامی که سلول‌های چربی در حال مرگ ترکیبات التهابی آزاد می‌کنند، می‌توانند باعث قرمزی، کبودی یا ضخیم شدن پوست شما شوند.

بعد از مرگ سلول‌های چربی، محتویات روغنی آن ها آزاد می شود و در یک کیست روغنی جمع می‌شود. با گذشت زمان، دیواره های کیست می توانند کلسیفیه شوند و باعث سفت شدن آنها شوند. هنگامی که کیست ها شروع به شکستن می کنند، ممکن است صاف شوند.

آیا نکروز چربی درد دارد؟

گاهی اوقات ممکن است در ناحیه مورد نظر درد کمی احساس شود. نکروز زیر جلدی همراه با پانیکولیت اغلب دردناک است زیرا این نوع شامل التهاب مزمن است.

چه چیزی باعث نکروز چربی می شود؟

نکروز چربی زمانی رخ می دهد که آسیب به بافت چربی باعث مرگ سلول ها شود.

 این صدمات عبارتند از:

• ترومای بلانت، مانند تصادف رانندگی.
• روش های جراحی، اعم از درمانی و زیبایی.
• روش های بیوپسی
• پرتو درمانی
• آسیب توسط آنزیم های پانکراس در پانکراتیت حاد.

عوارض احتمالی نکروز چربی چیست؟

• نکروز ممکن است باعث شود برخی از روش ها مانند بازسازی سینه موفقیت آمیز نباشد.
• نکروز ناشی از جراحی زیبایی ممکن است افراد را برای اصلاح آن به اتاق عمل بازگرداند.
• عفونت بافت. این یک عارضه نادر اما احتمالی است. ممکن است نیاز به آنتی بیوتیک یا جراحی داشته باشد.
• نکروز می‌تواند به ‌ویژه برای افرادی که تحت درمان سرطان هستند، استرس‌زا باشد. افرادی که درمان سرطان آن ها از طریق پرتودرمانی و جراحی  موفقیت آمیز بوده، ممکن است به بیمارستان مراجعه کنند و عوارض ناشی از آن درمان‌ها را ببینند. این به معنای جراحی مجدد یا بدشکلی زیبایی باشد و همچنین ممکن است شبیه بازگشت سرطان باشد.

نکروز چربی چگونه تشخیص داده می شود؟

نکروز چربی معمولاً با رادیولوژی قابل تشخیص است، اما دو مشکل احتمالی وجود دارد.

اولین مورد این است که نکروز چربی اغلب تا مدت ها پس از آسیبی که باعث آن شده است ظاهر نمی شود. میانگین زمانی که طول می کشد تا نکروز تغییرات قابل توجهی ایجاد کند، حدود یک سال و نیم پس از آسیب است

مشکل دیگر این است که نکروز چربی می تواند شبیه سرطان باشد، هم در معاینه فیزیکی و هم در آزمایش های تصویربرداری. در برخی موارد، ممکن است نیاز به نمونه برداری از بافت برای تجزیه و تحلیل داشته باشد.

برای تشخیص نکروز چربی از چه آزمایشاتی استفاده می شود؟

پزشک شما ممکن است انواع مختلفی از آزمایش های تصویربرداری را برای شناسایی نکروز چربی پیشنهاد کند، از جمله:

• اشعه ایکس.
• سونوگرافی.
• سی تی اسکن.
• ام آر آی.

اگر پزشک شما نیاز به تایید نکروز چربی در آزمایشگاه داشته باشد، ممکن است بیوپسی سوزنی انجام دهد.

نکروز چربی چگونه درمان می شود؟

پزشکان از روش های مشابه برای برداشتن نکروز چربی (بیوپسی) استفاده می کنند.

این روش ها عبارتند از:

• آسپیراسیون با سوزن ظریف:  در این روش از یک سوزن و سرنگ بلند و نازک برای استخراج سلول‌ها، بافت‌ها و مایعات بدون برش پوست استفاده می‌شود. از سوزن می توان برای تخلیه کیست روغنی استفاده کرد که باعث تخلیه توده می شود.
• بیوپسی سوزنی هسته با کمک خلاء:  در این روش از یک سوزن توخالی بزرگ تر برای استخراج تکه های بافت از طریق یک برش کوچک استفاده می شود.

پزشک با استفاده از تصویربرداری اولتراسوند یا اشعه ایکس برای هدایت سوزن استفاده می کنند. آن ها همچنین  یک دستگاه خلاء را به بافت مکش متصل می کنند.(شبیه به لیپوساکشن). این روش را می توان با بی حسی موضعی انجام داد.

• بیوپسی اکسیزیون : برش جراحی برای برداشتن بافت آخرین راه حل است، زیرا جراحی می تواند باعث بیشتر شدن نکروز چربی شود. با این حال، برخی از موارد ممکن است نیاز به برداشتن داشته باشند.

 برای مثال، اگر توده بیش از حد بزرگ باشد که از طریق سوزن مکیده شود یا اگر مشکوک به سرطان باشد. این عمل ممکن است تحت بیهوشی موضعی یا عمومی انجام شود. جای زخم کوچکی به جا می گذارد.