تاثیرات تزریق اپیدورال در کاهش دردهای کمر و ستون فقرات

تزریق اپیدورال برای درمان بسیاری از عارضه ها مانند پا درد و کمر درد که به درمان های معمولی پاسخ نداده اند، مورد استفاده قرار می گیرد. در صورت تزریق مستقیم به ناحیه دردناک، التهاب عصبی نخاعی آن منطقه را کاهش می دهد و می تواند موثر واقع شود. این التهاب، در نتیجه فتق دیسک یا تنگی کانال نخاعی است. دارو در فضای اپیدورال، یعنی ناحیه مملو از چربی بین استخوان و کیسه محافظ عصب های نخاعی تزریق می شود. درد به مدت چند روز یا حتی چند سال بعد از تزریق اپیدورال تسکین می یابد. هدف از تزریق استروئید این است که درد بیمار آنقدر کم شود که بتواند فعالیت های معمول خود و درمان طب فیزیکی را دنبال کند. در این مقاله می خواهیم بررسی کنیم که تزریق اپیدورال چیست، نحوه تزریق اپیدورال چگونه است؟ مدت زمان تاثیر تزریق اپیدورال، مراقبت های بعد، عوارض و … چنانچه می خواهید در این زمینه اطلاعات جامعی بدست آورید، در ادامه مقاله با ما همراه باشید…

نحوه تزریق اپیدورال

داروهایی که در فضای اپیدورال تزریق می شوند، شامل کورتیکواستروئید ( برای مثال تریامسینولون، متیل پردنیزولون و دگزامتازون ) و داروهای بی حسی ( مانند لیدوکائین یا بوپیواکائین) می شود. این داروها به طور مستقیم در فضای اپیدورال ستون فقرات، یعنی ناحیه بیم مهره استخوانی و کیسه محافظ دور نخاع و عصب های نخاعی تزریق می شود. تزریق کورتیکواستروئید سبب کاهش التهاب شده و چنانچه دارو مستقیما در ناحیه دردناک تزریق شود، به تسکین درد نیز کمک خواهد کرد. این تزریق، فتق دیسک را کوچکتر نمی کند و فقط با دور کردن پروتئین های عامل ایجاد تورم روی عصب های نخاعی تاثیر می گذارد. درد چند روز تا چند سال پس از تزریق اپیدورال تسکین پیدا می کند و بیمار در این مدت می تواند، وضعیت ستون فقرات را با انجام دادن طب فیزیکی و ورزش درمانی بهبود بخشد.

تزریق اپیدورال، 15-45 دقیقه طول می کشد و سپس بیمار مدتی تحت نظر قرار می گیرد. هدف از انجام تزریق اپیدورال این است که دارو در نزدیکترین نقطه ممکن به عصب دردناک تزریق شود. نوع تزریق به وضعیت بیمار و عارضه موجود و وجود پیچ یا میله فلزی در بدن بیمار بستگی دارد. پزشک تصمیم می گیرد که چه نوع عملی بهترین نتیجه را در پی دارد.

مزایای تزریق اپیدورال

• تسکین دراز مدت یا موقت التهاب در ناحیه ای از ستون فقرات که باعث درد شده است.
• تزریق اپیدورال ضرورت انجام عمل های تهاجمی را کاهش می دهد.
• افزایش توانایی بیمار برای انجام فعالیت های روزمره و رها شدن از محدودیت های ناشی از تحمل درد
• پزشک با تزریق اپیدورال می تواند محل دقیق مولد درد را تشخیص دهد. تشخیص منشا درد اغلب در مواردی که بیشتر از یک علت احتمالی برای درد وجود دارد، مشکل می باشد.

کاربردهای تزریق اپیدورال

تزریق اپیدورال به رفع درد پا و کمر و بازگشت به فعالیت های روزمره کمک می کند. این روش، سبب تسکین دردپا و کمردرد  ناشی از آسیب دیدگی دیسک می شود. آسیب دیدگی دیسک سبب وارد شدن فشار بر اعصاب نخاعی می شود. تزریق اپیدورال یک روش غیر جراحی می باشد و معمولا همراه با فیزیوتراپی و مصرف دارو انجام می شود.

تزریق اپیدورال کمر معمولا در درمان شرایطی که باعث تحریک و یا التهاب ریشه عصب نخاعی همراه با درد کمر و پا می شوند، استفاده می شود. شایع ترین عارضه هایی که با تزریق اپیدورال قابل درمان می باشند، عبارتند از :

• درمان بیماری دیسک دژنراتیو کمر
• درمان سیاتیک
• درمان فتق دیسک کمر
• درمان تنگی کانال نخاع کمری
• درمان بیرون زدگی دیسک
• درمان بیماری تخریبی دیسک
• درمان درد ریشه عصب

آمادگی قبل از تزریق اپیدورال

پزشک، پرونده پزشکی بیمار و عکس های قبلی او را بررسی می کند تا بهترین روش برای تزریق را در نظر بگیرد، سپس از بیمار درباره شرح حال او سوالاتی را می پرسد. بیمارانی که داروهای رقیق کننده خون مانند پلاویکس، آسپرین، کومادین و … را مصرف می کنند، می بایست مصرف این داروها را از چند رو زقبل از تزریق متوقف کنند. بیمار باید درباره نحوه مصرف تمام داروهای مصرفی خود، قبل از تزریق با پزشک تجویز کننده این داروها و همچنین پزشکی که تزریق ایپدورال را بر عهده دارد مشورت کند. تزریق اپیدورال، معمولا در مراکز جراحی و بصورت سرپایی انجام می شود و با توجه به تصاویر فلوئوروسکوپی انجام می گردد. بیمار می بایست همراه داشته باشد تا او را در رفت و برگشت به کلینیک یاری کند. روز عمل از بیمار خواسته می شود که فرم رضایت نامه را امضا کند و فهرستی از داروهای مصرفی فعلی خود و حساسیت به داروهای مختلف را ارائه دهد.

مراقبت های بعد از تزریق اپیدورال

بعد از تزریق اپیدورال، معمولا بیماران مدت کوتاهی تحت نظر گرفته می شوند، سپس مرخص می شوند. بیشتر بیماران، بلافاصله بعد از تزریق اپیدورال می توانند راه بروند. ضعف موقتی یا بی حسی به ندرت بروز پیدا می کند، به همین دلیل لازم است که یکی از نزدیکان به عنوان همراه بیمار، از وی مراقبت کند و بیمار را به خانه برساند. بیماران معمولا می توانند فعالیت های معمول خود را بعد از یک روز دنبال کنند. چنانچه ناراحتی در محل تزریق وجود داشته باشد، با گذاشتن کیسه یخ و مصرف مسکن های ملایمی مانند تایلنول آرام می شود. بعضی از بیماران، بعد از، از بین رفتن اثر داروی بی حسی و قبل از تاثیرگذاری کورتیکواستروئید با افزایش جزئی درد، ضعف یا بی حسی روبرو می شوند. بیماران پس از مدتی جهت بررسی روند بهبود، تاثیرگذاری درمان و لزوم انجام درمان های دیگر به پزشک متخصص مراجعه می کنند و درمان فیزیوتراپی و طب فیزیکی شروع یا بیمار به متخصص مربوطه معرفی می شود. به بیماران توصیه می شود که شدت درد خود را در چند هفته بعد از عمل یادداشت کنند.

عوارض تزریق اپیدورال

درد ناشی از تزریق اپیدورال بسیار ناچیز است. از عوارض جانبی آن می توان به سردرد نخاعی ناشی از سوراخ شدن سخت شامه، عفونت، خونریزی، حساسیت و … اشاره کرد. بی حسی یا ضعف عضلانی ملایم دست یا پا معمولا بعد از 8 ساعت برطرف می شود. بیمارانی که عارضه هایی مانند دیابت، روماتیسم و بیماری های قلبی دارند یا اینکه نمی توانند مصرف داروهای ضد انعقاد را حتی برای مدتی کوتاه قطع کنند، باید برای ارزیابی خطر تزریق اپیدورال با پزشک معالجشان مشورت نمایند.